Evet efenim tuttuk evimizi. Sevgili mimar Pınar hanımla 1 yıllık sözleşmeye imza attık, pembe tablomuzu oluşturup yerleştik evimize.
6 senelik hayal... 6senedir ince ince kurmuştum bugünleri ama kafamdakiler buraya kadar olduğundan şu sıralar biraz afalladım, boşluğa düştüm, eee şimdi ne yapacaktık? hallerinde dolanır oldum. İnsanoğlu doyumsuz valla! Neyse bu başka bir yazı konusu...
Boşuna demiyoruz "Arkadaşlar iyidir" diye. Sağ olsunlar hepsi teker teker destek oldular, yardım ettiler, varlıklarını esirgemediler. Bi baktım etrafımda bir sürü dost, heyt be dedim, ne olsa yaparım, evi de taşırım eşya da alırım, her şeyin altından kalkarım ben, bir sürü güzel insana sahibim çünkü! Bundan kelli ( hep bu sözcüğü kullanacağım günü beklemişimdir :p ) az kirli duvarlarımızı boyamaya kalkıştık. Özgür Bey ve Burcu Hanımlar sağ olsunlar " boyarız be limon, temiz olur hem" deyip fırçaları kapıp geldiler. Burcu hanımlar boya yaparken bile şıklıklarıyla göz kamaştırdılar. Özgür beyin ise işe ciddi ve pratik yaklaşımı gözlerden kaçmadı, fotoğraftan da görüleceği üzere bir yandan boyarken bir yandan yerleri süpürme çabası takdire şayandı! 3müzün de ilk boyacılık deneyimi olmasına rağmen gayet iyi iş çıkardık! ( Yazları işten ayrılıp boyacılık yapılabilir bence, bunu hala düşünmekteyim ) Çok yorulduk ama eğlendik de :)
Ve sonunda yerleştik evimize... Vakit kutlama vakti idi! Beklemişim bunca yıldır bu günü, kutlamadan olur mu hiç? Başkalarıyla paylaşmadan? Sağ olsunlar yine yanımdaydılar. Çılgının biri kalktı 1günlüğüne Ankara'dan geldi hatta :) Hazırlıklarımızı yaptık beraberce, toplaştık, yedik içtik, eğlendik, eğlendik...Sonra uyumuşum ben :)
Yani? Yani, arkadaşlar iyidir, candır, hep yanında olsunlardır, keyifleri hiç eksilmesindir, hep gelsinlerdir :)
Bir sonraki yazımızda evimizin son elemanı Çakıl hanımla tanışacaksınız. Çakıl hanım en masum pozlarını bizim blogumuz için verdi. Pek yakında efenim....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder